Loon op zand, we zijn er weer. Dit keer was de reis wat mij betreft lekker relaxed. Niet in een bus met bijna 50 gillende kinderen (alleen uw kind(eren) doet (doen) dat natuurlijk niet), maar lekker in de auto. Maar over de busreizigers kan ik dus niet zo veel vertellen, sorry daarvoor.

In Loon op Zand aangekomen zie ik als eerste een heleboel bloemkolen, kroppen sla, bruin brood en echte ongekookte aardappels. Klinkt misschien als een gruwelkamp, maar wees gerust want er staat ook wit brood, hagelslag, cola en snoep. En uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat er ook frietjes komen. Van de mannen uit mijn groep vanmiddag heb ik begrepen dat iedereen buiten Rotterdam-Zuid dankzij onze verslagen inmiddels wel weet dat dat bij ons patat heet, maar voor heel Rotterdam-Zuid: wees gerust, er komt ook patat.

Fons is er dit jaar niet bij. Die gaan we dus niet elke dag noemen. Verder zijn ook Tijn en Lucas niet mee, maar hun broers gelukkig wel. Kunnen we de verhalen van vorige jaren kopiëren en gewoon Oldenburg en Vastenhout laten staan. Kinderen die nog nooit mee zijn geweest hebben we ook, is ook leuk want dan hebben we weer iemand om in een paashaaspak te hijsen. Of is dat een ander kamp?

‘s-middags gaan we het bos in voor een oertocht. Ik mag echt met een leuke groep op stap. Leuk maar kansloos, want ik heb Quirijn in de groep. En iedereen weet dat de groep met Quirijn altijd verliest. Dat zegt hij trouwens zelf, dus ik durf dat best te tikken. Verder zit er een opdracht in waarbij je dieren moet jagen door er een bal tegenaan te gooien. Ter geruststelling, dit zijn geen levende maar pluchen dieren. Tijdens dat spel gooit Fenna die voor het eerst mee is meer punten dan haar grote broer Julius die al jaren meegaat. Daar kan ze dus mooi mee naar huis.

Tijdens de oertocht blijkt een aantal kaartjes uit het bos gehaald te zijn. Eerst denk je dat is naar, maar even later snap je het ook wel. Want het zijn kaartjes met daarop een foto van Dennis in een holbewonersvelletje. En zo’n foto wil toch elke vrouw van 24 en ouder hebben denken wij. Het is de dievegges daarmee vergeven dat de meeste groepen de weg kwijtraken.

Verder zit er boogschieten in het programma. Voor de jongsten is er een kleine boog, voor de ouderen een grote. Ajay en Jayden horen bij de jongsten maar vinden die kleine boog maar niets. Ze pakken dus de grote boog. Schot 1 komt nog niet halverwege, schot 2 haalt het bij lange na niet, schot 3 valt gewoon omlaag en schot 4 komt in de 8 punten. Topschot dus want je kunt maximaal 10 punten halen en groot feest bij deze mannen. Hun week kan al niet meer kapot.

We eten per groep soep met tosti’s. Daarna moet elke groep voor zichzelf afwassen. Nadat de laatste groep heeft gegeten en aan de afwas is gegaan komt Petra aan de leiding van die groep melden “gaat niet helemaal goed, er staat en lief blond meisje in haar eentje bij de afwas”. Die leiding staat op en loopt naar de afwasspoelbak waar Fenny in haar eentje staat. Hij zegt “joh, ik hoor dat hier een lief blond meisje in haar eentje af staat te wassen, heb je die gezien”, waarop Fenny in het rond kijkt en zegt “nou, nee hoor, ik sta hier alleen”. Echt geweldig die kinderen.

Luna vraagt bijvoorbeeld aan Mathijs hoe oud hij is want je moet 10 zijn om ergens aan mee te doen. Antwoord Mathijs direct met “8”, waarbij hij zich bedenkt dat dat niet helemaal het juiste antwoord is. Hij roept er dus achteraan “eh, nee, 11”. Maar ja, dat gelooft Luna niet meer, een fout die Mathijs niet snel meer gaat maken denken wij.

Dilayda loopt richting jongensslaapzalen. 10 man van de leiding roept “ho ho, daar mag je niet naar binnen”. Begint ze bij de deuropening “Elise, Elise” naar binnen te roepen. Maar geen Elise die naar buiten komt. Kan komen doordat ze niet hard genoeg roept, maar kan ook komen doordat we helemaal geen Elise bij ons hebben.

Na het eten gaan we via een fantastische tijdmachine terug in de tijd voor een ren-je-rot-terug-in-de-tijd-spel. Zonder Martin Brozius, dat is jammer, maar verder doet het zeker niet onder voor dat spel. In het donker rennen allemaal setjes van 2 kinderen (en Joshua omdat we een oneven aantal kinderen hebben) door het bos om vragen te beantwoorden. Jill komt samen met Esmeray het meeste voorbij, maar dat kan ook komen omdat Esmeray lampjes in haar schoenen heeft en die vallen wel heel erg op.

Morgen meer over dat spel, nu is het even uitblazen na het in bed krijgen van de jongste jongens. Die liggen al een poosje te slapen en ik zit nu in een soort van omgekeerde wereld: de leiding zit buiten te lachen en te doen en ik zit in de keuken met Tobias en Julius een kopje thee te drinken. Stelletje ouwe lullen bij elke dus, ik hoop dat ze snel naar bed gaan want dan kan ik dat ook doen. Maar ze zijn wel gezellig.

Vindt u deze informatie onduidelijk? Wij geven graag een toelichting.

Geef het door aan de afzender wanneer deze e-mail niet voor u is en verwijder dit bericht.