Dinsdagavond en vrijdag

Vanwege de (terechte) opmerkingen dat er nog geen verslag van dinsdagavond was volgt er hier nog een verslag over. En uiteraard hebben we ook nog het verslag van vrijdag.

Normaal gesproken schrijft Hans altijd de verslagen maar aangezien hij al eerder weg moest hebben we Jill bereid gevonden om deze verslagen te schrijven.

Dinsdagavond

Na heerlijk bloemkool met balletjes gegeten te hebben, was het tijd om een nieuw avond spel te spelen. Een vorm van levend cluedo, maar dan in het thema van de piraten. Via de tijdmachine hebben we daarom verschillende piraten, boeven en bewoners van Paaseiland laten overkomen naar ons kamp huis om dit spel te spelen.

Alle kinderen moesten zich verzamelen in de kantine, waar zij een bezoekje kregen van mevrouw Shark. De man van mevrouw Shark heeft een schatkaart in elkaar gepuzzeld en nu zullen zij als ze de schat vinden eindelijk rijk worden. Maar de vrolijkheid duurde niet voor lang, want opeens kwam de lokale dokter binnen met slecht nieuws: ‘meneer Shark is vermoord’. Nu is de vraag natuurlijk; wie heeft hem vermoord? De taak van de kinderen is om via verschillende scenes die plaats vinden in het bos uit te zoeken wie de dader is. Hierbij moesten zij letten op aanwijzingen van andere verdachten, het wapen dat zij bij zich droegen en op welke plaats de verdachten waren op het moment van de moord. Dit was nog best moeilijk, want wie geloof je en wie niet? En de acteurs waren natuurlijk ook zo goed in het spelen van hun rol, al hoewel ze soms even op hun blaadje moesten kijken of ze niet het verkeerde verhaal aan het vertellen waren.

Aan het einde van het spel is er gebleken dat we hele goeie detectives hier hebben op het kamp. Ieder groepje heeft geraden dat ‘gekke gerrit’, gespeeld door Jerry, de moordenaar was. Maar dit was niet het enige wat geraden moest worden. Bij de verschillende scenes kreeg je een stukje schatkaart in de vorm van een rebus. Deze moest aan het einde worden opgelost. Hersenen werden gekraakt tijdens het oplossen van de rebus, maar uiteindelijk kon er maar één winnaar zijn! Oh nee wacht, er zijn toch twee winnaars? Isabelle is in protest gegaan, omdat zij zeker wist dat haar groepje ook het goede antwoord had gevonden. En als je Isabelle kent, houdt ze niet op met protesteren totdat er echt is bewezen dat ze ongelijk heeft. Dus opeens waren er twee winnaars. Ook leuk! Dit waren het groepje van Isabelle en Mika.

Het avond spel was dus zeker geslaagd. Iedereen had het naar zijn zin, inclusief de grotere kinderen die zich voor de meeste spellen al te oud voelen. Missie volbracht.

Vrijdag

De laatste ‘echte’ dag van kamp is aangebroken. Dat betekent dat we weer ouderwets heksenjacht gaan spelen. De groepjes zijn ingedeeld en om 11:30 zijn we eindelijk klaar om te vertrekken.

De heksen zitten verspreid door het gehele dorp, dus goede wandelschoenen waren vereist. Bij iedere heks is er een ander spel om te spelen. Zo kon je heks Renate helpen met haar geheimzinnige soepje en bij heks Cynthia ging je leren vliegen op een bezem. Leuk dat met een bezemsteel tussen je benen van een glijbaan afglijden (ja, je mocht er niet lopend van af), maar ik betwijfel of echte heksen dat ook doen. Het leuke aan de spellen was dat ieder lid van het groepje waar je in zat één iemand mocht uitkiezen wie hij of zij dacht dat ging winnen. Iedereen stemde op iemand anders, behalve Tess, die dacht dat ze alle spellen zelf ging winnen. Dus die stemde lekker op zichzelf. Blijkbaar had ze geen vertrouwen in haar andere teamleden.

Het spel van heks Hubert, waar je ging stoelendansen, zat pal naast een ijssalon. Ja u ziet hem waarschijnlijk al aankomen, want wie lust er nou geen ijsje? Na flink wat smeken bij de leiders, zat ieder team na een paar minuutjes met een lekker ijsje in zijn handen naar de spelregels van heks Hubert te luisteren. Die zijn ook weer tevreden!

Het leuke was dat ze na dat ze hun ijsje op hadden doorgingen naar het spel van heks Melissa, waar de teamleden die nummer zes gooiden met de dobbelsteen, chips moesten gaan eten totdat een ander teamlid zes gooide. De kinderen hadden tijdens het avondeten dus een goed excuus om hun aardappelen met boontjes niet op te eten, omdat zij volzaten van het ijsje en de chips. Ze komen er maar makkelijk vanaf.

Na het eten werd er gezorgd voor een beetje sfeer in het Kamphuis. Tijdens de speurtocht van twee dagen geleden moesten de groepjes op de terugweg een liedje verzinnen over Columbus. Dit mochten zij nu gaan zingen. Zweetdruppels begonnen zich al te vormen op sommige gezichten, want hoe kan je nou een liedje onthouden die je twee dagen geleden voor het laatst hebt geoefend?! De liedjes waren erg origineel. Zo zong het groepje van Lieke een liedje op het hondje van de slager en het groepje van Tobias een lied over Columbus die trek heeft in een eitje. Maar het lied die er echt boven uit stak was dat van het groepje van Isabelle en Quirijn. Die zongen het gehele levenslied van Columbus op het liedje FEFE. “FEFE?”, zult u nu waarschijnlijk denken. Ja, zo heet het liedje echt.

Tijd voor de bonte avond. Als alle kinderen hun mooiste kleren hebben aangetrokken is het tijd om de voorstelling te beginnen. We zijn natuurlijk beland in verschillende tijdperken, door middel van de tijdmachine, maar nu is het weer tijd om terug te gaan naar 2018. Alleen er is een probleem; de tijdmachine is stuk. Ja, het zal ook eens in één keer goed gaan. Niet dus, maar goed, als de kinderen terug willen naar 2018 moeten zij door middel van verschillende spellen te spelen onderdelen verzamelen die uiteindelijk de tijdmachine weer zullen maken.

Er word erg fanatiek gespeeld. Zo weet Sven de meeste hoefijzers tegen de schroevendraaier aan te gooien

Yes! De tijdmachine is weer gemaakt. Iedereen kan nu weer terug naar 2018. Het spijt me voor de ouders die wilden dat hun kind in de oertijd bleef (grapje), maar ze moeten toch echt weer mee terug.

Nu we weer terug zijn in 2018, is het tijd om te gaan feesten. Laat de bonte avond maar beginnen! Er word gedanst, de polonaise gelopen, door Justin en Pim gebreakdancet, gekust op de wang tijdens de labamba en geknuffeld op ‘afscheid nemen bestaat niet’. Lieke, Isabelle, Imre, Eefje en Jill zijn dit jaar voor het laatst mee. Hoe verdrietig het ook is, er is een tijd van komen en van gaan. Deze meiden gaan al een hele lange tijd mee, dus afscheid nemen van het kamp is nog best moeilijk. Want wat moeten ze nou doen tijdens pasen en de laatste week van de zomervakantie? Stiekem, zonder dat de leiding het hoorde, hebben ze een plannetje bedacht om in iemands koffer mee te gaan volgend jaar. Misschien zijn we toch nog niet van ze af?

Na dit geweldige verslag rest ons als leiding nog maar 1 ding: iedereen bedanken die heeft meegewerkt aan een volgens ons weer leuk kamp. We hadden af en toe wel gebruik willen maken van een tijdmachine want de dagen liepen niet allemaal volgens plan, maar we hopen dat niemand daar last van heeft gehad. Het Kamphuis voor Pasen is alweer geboekt, dus we hopen veel kinderen weer terug te zien. En aansluitend op het verslag van Jill: ook voor ons valt het zwaar om afscheid te nemen van wat wij “de vrienden van het kamp noemen”. Hopelijk komen we jullie nog wel eens tegen!!!

Donderdag

Donderdagavond en ik zit eens na te denken. Er staat geen verslag over dinsdag, wordt door verschillende kids opgemerkt, maar de dinsdag zit al in het verslag over maandag. Is dus geen apart verslag over. Verder is doeze hetzelfde als douchen. Schijnen Utrechters niet te begrijpen, snappen wij als Rotterdammers dan weer niet (en we hebben het er met 18 man net 10 minuten over gehad). En als laatste: na acht maanden verkering knuffel en zoen je nog niet. Lijkt ons voor sommige ouders best een geruststelling.

Maar ja, vandaag dan. Donderdag is Eftelingdag. We gaan op tijd op en op tijd weg. Best knap van ons want daar zijn we niet altijd even goed in. Zo maar wat zaken:

• ik kies de verkeerde rij bij het kopen van mijn lunch. De jongens die in mijn groepje zitten staan in de andere rij, bestellen 2 keer achter elkaar iets en zijn al klaar met eten wanneer ik eindelijk mijn frietjes krijg. Daarna kan ik de tafel waar mijn vrienden zitten niet meer vinden. Echt een tob-lunch.
• Mike en Jordy zien een echtpaar letterlijk vechten met een van hun kinderen die een Eftelingmedewerker te lijf wil gaan. Wat hebben wij toch leuke en voorbeeldig opgevoede kinderen bij ons.
• Karan houdt in de snoepzaak de zak met snoep van Matthijs even vast zodat hij er nog iets bij kan doen. Daarna kan Matthijs opnieuw gaan scheppen ;-)
• Fenny is in de fata morgana geweest.
• Mike en Jordy zijn lekker bezig. Ze hebben de kinderen in hun groepje uitgelegd dat het geld op moet want het is voor de Efteling. Wanneer uw kind met nog maar 3 stuivers in de portemonnee thuis komt weet u dus bij wie hij of zij in het groepje zat.
• Groepjes gaan goed en iedereen is op tijd terug bij het verzamelpunt. Is wel eens anders geweest.
• Dilayda, Esmeray en Justin hebben ook een envelopje voor de Efteling van hun tante Diana gekregen. Levert bij haar eigen kindje wel tranen op want die krijgt geen envelopje (en voor iemand medelijden krijgt: dat is grote Jordy en die hoort bij de leiding).
• Austin is naar Turkije op vakantie geweest en heeft een goed advies: 5-sterren hotels boeken, dat is altijd goed.
• Eftelingbingo is best leuk maar levert wel veel appjes op.
• Tara gaat met een ander groepje dan Lisanne naar de Efteling en ze hebben allebei toch een leuke dag.
• Bente is de bofferd van de dag. Ze komt met 5 euro meer aan bij de Efteling dan ze dacht te hebben.
• Koen vindt het geweldig dat hij met Tim in een groepje zat. Niet alleen omdat dat best leuk is, ook omdat hij dankzij Tim 10% korting krijgt bij het kopen van een patatje en een cola.
• Pandadroom is een attractie om depressief van te worden (want bedoeld om donateurs voor het Wereldnatuurfonds te trekken) maar kinderen van 8 en 9 vinden het erg leuk.
• We komen Diana en Charlene tegen. Weet die Charlene toch niet meer dat haar vriendje ooit op de Efteling was en een groepsfoto heeft gemaakt. Lees het verslag van ik denk 12 jaar geleden maar terug, daar staat het echt.

Terug op het Kamphuis staat daar een friettent met een patatbakster. Je mag onbeperkt eten en kiezen uit een hele berg snacks en zelfs broodjes hamburger. Daar worden enorme hoeveelheden van verstouwt. Het eten en het natafelen zijn mede daardoor reuzegezellig. Ook barst er een buitje los, de eerste regen van deze week en dan ook nog wanneer we lekker droog bij het Kamphuis zijn. Topweek dus.

• er zijn jongens die alleen vallen op meisjes waarvan de voornaam eindigt op een a.
• Julie zoekt en vindt Tobias op de AD-internetsite. Heeft ze zelfs het innemen van haar telefoon voor over, dat gaat wel heel ver vinden wij.
• Cherrani en Amaranth eten meer dan Indyra.
• Nikki is zo aardig een loempia mee te nemen voor een van de jongste meiden. Heeft ze zelfs verbrande vingers voor over.
• Patat met zonder saus is nu ook bekend in Brabant.
• Tobias, Julius en Berend maken een geweldig gedicht. Na het waterfestijn van gisteren is er een paar schoenen achtergebleven op het plein voor de slaapzalen. Ze vinden dat het lijkt of iemand zijn of haar schoen heeft gezet en ze stoppen er wat koekjes en een fraai gedicht in. Gedicht staat op een van de foto’s en de laatste zin menen ze niet (al is het maar omdat ze geen idee hebben van wie de schoenen zijn) maar ze hebben in ieder geval zelf een geweldige avond.
• Eline hoort dat Syb is genoemd in het verslag en wil wel eens weten hoe je dat voor elkaar krijgt. Nou, zo dus.
• Pim wordt later slager. Hij heeft zeker 60 vliegen gemept, iets waar iedereen blij van wordt. Er zijn hier geen wespen te zien maar vliegen des te meer.
• Merel beseft ineens dat Petra en Hans zus en broer zijn. Dat Iris en Koen nicht en neef van Hans zijn weet ze al jaren, maar dat daarboven dan ook een relatie bestaat is haar tot vanavond volledig ontgaan.
• Verder heeft Merel vanavond van alles en nog wat verteld over haar broers, heeft Eline van alles en nog wat verteld over haar broers, maar weet Syb eigenlijk niets over Berend. Is dan wel weer een beetje jammer voor ons allen want zo blijft Berend (en dat is fijn voor hem) het best bewaarde geheim van dit kamp. Was eerder Fenna omdat niemand van de leiding wist dat Julius een zus had, laat staan zo’n leuke, maar die titel berust nu bij Berend.
• Er wordt gebingood. Prijzen zijn er voor Dilayda, Lisa, Christiano, Iris van der Linden, Tobias en Tess, dus dat zit lekker verdeeld.
• De kleine mannen slapen zo snel dat er maar een hele kleine mannenavond was.

Woensdag

Woensdag en een strak blauwe lucht. Dat zit mee. Het wakker worden van de kleinste mannen gaat minder goed, maar dankzij Caitlin en Lisa zitten ook zij op tijd aan tafel. Syb klaagt dat hij niet in het verslag staat en dat hij tenminste 3 keer genoemd wil worden. Nou Syb, dat gaat vandaag lukken.

‘S-Ochtends spelen we oase. Jongens tegen meisjes. Dat klinkt niet best want voor de jongens kansloos. Maar die verrassen ons want ze winnen. En niet een potje maar zelfs drie. Het gaat volgens mij redelijk eerlijk. Zo is Cherani een olifant, het hoogste dier dat je kunt krijgen. Verder vraagt Daniël of hij Iris (zijn zus) wel mag tikken. Na het antwoord “nee natuurlijk niet” tikt hij haar ook echt niet. Wat zeker het geval is, is dat er waanzinnig hard wordt gelopen door het bos. En dan niet stukjes van 5 meter, maar stukken van 40 meter of meer. Zo komt Esmeray met een vuurrood hoofd voorbijgerend terwijl Imre, de meest afgetrainde van het stel, na twee potjes echt even rust moet neen. Verder zie ik niemand vallen, het lijkt er op dat we dit jaar een ongekend handige groep bij ons hebben. Enige paniekmomentje zit bij Jill. Die rent in volle sprint langs een boompje maar de takken daarvan hangen iets lager dan ze inschat waarop ze een hele hap bladeren uit die boom neemt. Haar reactie: ‘nou, dan heb ik mijn lunch alvast binnen”. Mooi toch.

Na de pannenkoeken gaan we met z’n allen flink ingesmeerd richting grasveld. Flink ingesmeerd omdat de lucht nog steeds bijna strakblauw is, richting grasveld om de zeskamp te spelen. Die bestaat dit keer uit zes spellen waarbij telkens twee ploegen tegen elkaar spelen. Echte x-games-sporten Flag-football, trefbal, ronddetafel, minivoetbalmetomgekeerdegoals, korfbal en jeudesboules. En net als vanochtend vliegen de vonken er van af. Tobias krijgt het voor elkaar van het veld gestuurd te worden omdat hij moppert op de scheidsrechter, Mika gaat na het voetballen maar even naar het toilet om af te koelen, Jill schopt een bal keihard in Syb’s gezicht (ongelukje, ze zegt wel 10 keer sorry en ik noem het alleen omdat Syb 3 keer genoemd wilde worden) en Ajay heeft de gave steeds achter de flagfootbalspeler die de bal krijgt te staan. Hij trekt dus vlag na vlag uit de broeken van zijn tegenstanders. Jayden heeft een iets andere ervaring: hij wordt echt helemaal van de sokken gelopen. Maar ook dat deert hem niet, want even later rent hij gewoon weer mee tussen alles en iedereen die zeker 6 jaar ouder en 30 kilo zwaarder is.

Bij het korfbal mag je pas schieten nadat iedere speler van je ploeg tenminste eenmaal de bal heeft gehad. Dat levert geweldige acties op om bijvoorbeeld te zorgen dat Tess vrijkomt terwijl ze wordt verdedigd door Berend die 2 meter lang is. Is een kwestie van van de ene naar de andere kant gooien en dan een blok zetten waardoor Berend ondanks zijn lengte niet bij de bal komt. Ook hier gebeuren geen ongelukken, ook dit bevestigt dat we een ongekend handige groep bij ons hebben. Enige onhandige is het badpak van Shealynn. Ze moet naar het toilet maar het duurt nogal lang voor ze terugkomt bij haar groep. Toch maar even kijken en dan blijkt dat ze worstelt met haar badpak dat onder haar jurk zit. Komt ook weer goed, maar is te grappig om niet te noemen.

De reden van dat badpak is dat na afloop van de zeskamp de kranen opengaan. Een onvervalst waterballet. Teiltjes, emmers, waterpistolen, alles waar water uit kan komen wordt gebruikt om elkaar echt doorweekt te krijgen. Nikki en Lisanne lopen eerst weg om droog te blijven, maar na een poosje komen ook zij terug en doen ze mee omdat er alleen maar wordt gelachen en je dat toch ook niet wilt missen. Merel blijkt een bikkel te zijn. De een na de ander gooit ze nat en wanneer ze zelf een emmer koud water over zich heenkrijgt geeft ze geen kik. Verder heeft Tim een minder helder moment. Hij heeft een teiltje en wil dat vol water hebben. Hij heeft alleen ook een waterpistool; dat vol moet. Hij geeft dus zijn teiltje aan Mike en zegt hou even vast. Domme actie, want binnen 3 seconden heeft hij een plens koud water over zijn hoofd en geen teiltje meer. Nu is Mike deze week zijn schaakvriend, dus dat is geen enkel probleem en hij moet hard lachen om zijn eigen domheid.

Aansluitend gaan de barbecues aan. Frits blijkt kampioen vlees dat geen vlees is eten te zijn. Wanneer iedereen klaar is krijgt hij nog een erwtenburger en 4 sojaworsten. Klimt voor de echte vleeseters wellicht als een horrormaaltijd maar valt reuzemee. En dat heb ik dan weer van zijn vrienden die hem helpen die enorme stapel vlees op te eten. Nadat de kids hebben gegeten gaan wij als leiding aan tafel. Ons vlees wordt gebraden door Julius, Mika, Tobias en Thijs en is helemaal goed. Is dus een mooi rustpuntje op een verder volle dag waar ook nog groepjes voor de Efteling gemaakt moeten worden. Is een avondvullend programma. Morgen dus weer meer.

Vindt u deze informatie onduidelijk? Wij geven graag een toelichting.

Geef het door aan de afzender wanneer deze e-mail niet voor u is en verwijder dit bericht.

Zondag

Zondagavond, het eten van rijst, kerriesaus, erwtjes, gehaktballen (al dan niet vegetarisch), sla, komkommer, tomaat en een toetje en de afwas zijn achter de rug en we zitten als leiding aan de koffie. Discussies die door elkaar heen gaan, ik denk inmiddels te begrijpen dat we dropping gaan lopen waarbij Robin kikkergeluiden maakt en de oudste kinderen stil gaan zitten onder een boom en miauwen en boe roepen. Snapt u het nog, ik in ieder geval niet.

Nu is dat niet raar, want ik snap het de hele dag al niet. We doen één (1) potje oase en daarbij winnen allebei de ploegen een keer. We spelen dus twee potjes, heb ik even gemist. Frits en Lisa zijn de oases die getikt worden. Waar dat bij Frits hoongelach oplevert heeft het team waar Lisa bij hoort de grootste lol dat Lisa oase is en ook nog eens wordt getikt. Grappig verschil. Verder staat Eline bij de leiding die de kaartjes aan haar ploeg uitdeelt te klagen over hoe de kleintjes uit haar team spelen. Is dan wel weer grappig, want Eline is zelf ook nog lang geen 16-jarige dame van 1 meter 80 hoog.

‘s-Middags slagbal in de duinen. Er is geen zee maar er zijn toch duinen, dat is al moeilijk te volgen, dat Eefje na 10 jaar meespelen ineens een vangbal maakt snap ik al helemaal niet. Verder snap ik het hele toernooi ook niet. Uitslagen met 50 punten verschil en uitslagen met 2 punten verschil, het slaat helemaal nergens op. Frits maakt zijn falen van de ochtend goed door twee ballen achter elkaar te vangen, maar wordt dan even later afgetroefd door zijn broer Thijs die er 4 achter elkaar vangt. Ook dat is niet te snappen. Niet dat Thijs vangt want dat kan hij prima, wel dat er vier ballen achter elkaar zijn kant opkomen. Imre presteert ook lekker. Op een gegeven moment wil ze uit een geintje achterover slaan maar ze raakt de bal helemaal verkeerd en slaat hem gewoon de goede kant op. Moet ze ineens nog hard lopen ook om het eerste honk te halen. Verder heeft geen van de kinderen een bal of slaghout in zijn of haar gezicht gehad, dat is fijn maar na een nachtje niet slapen ook niet te begrijpen, en iedereen is ook weer fris en fruitig teruggekomen in het Kamphuis zonder dat we ook maar een regendruppel op ons hoofd hebben gehad. Verder heeft Feyenoord gewonnen (waarschijnlijk de enige keer dit seizoen, dus ook niet te begrijpen) dus de sfeer tijdens het eten is uitgelaten. Wanneer Pim aankomt gaat het dak er helemaal af. We zijn compleet!!! Wat een dag.

En dan is de dag nog niet eens afgelopen, want we gaan dus droppen. Gaat lekker soepel, groep 2 past eerst niet in de auto’s en wordt vervolgens op de verkeerde plek afgezet. Ter geruststelling, ze zijn allemaal gedropt en allemaal weer teruggekomen, ook de kleine Jordy Steehouwer. Tijdens de dropping gaat Jamie helemaal los. De Macarena komt voorbij en ze begint al lopend spontaan het dansje dat daarbij hoort te doen. Daarna ook het Ploplied en de hoky-poky. Daar gaat het alleen mis omdat uit de speakers een andere versie komt dan zij kent. Maar na deze 10 minuten snappen wij wel dat zij in haar eentje het animatieteam is op een camping.

Tot slot de correcties op wat ik eerder heb getikt. Fennie is boos want ze heet Fenny en geen Fennie. Komt ze dan wel weer lief lachend zeggen. Thijs zal wel weer klagen dat hij Tijs of Teis en geen Thijs heet, dus mijn excuses aan hem. En Hubert weet zeker dat hij de dropping heeft gewonnen en dat dat ten onrechte niet is genoemd. Bij deze dus ook weer hersteld. Om verder grappig af te sluiten: Daniël vraagt wat we vanavond eten. Op het antwoord “bloemkool” reageert hij met “wat voor bloemkool?”. Hij bedoelt “met wat voor saus”, maar de vermoeidheid begint blijkens zijn rare formulering van de vraag blijkbaar al toe te slaan.

Verder is er doen-durf-en-de-waarheid gespeeld. Heel erg keurig, geen gekkigheid, was leiding bij, maak u als ouder geen zorgen, mooiste conclusie is dat Julius de knapste jongen van het kamp is, maar dat dat alleen maar is omdat Lucas niet mee is. Die heeft van die mooie zwarte haren en geweldige lichte ogen, ze zitten allemaal te zwijmelen bij de gedachte alleen. En dat zijn alleen nog maar de jongens van de oudste slaapzaal want de meisjes doen niet mee........

Maandag en dinsdag

Maandagochtend hebben we de stad onveilig gemaakt. Omdat Camiel speciaal voor ons opengaat en niet na enen kon, moest de planning worden aangepast. Dus dat betekende uitslapen, opmaken, mooie jurk aan (in ieder geval Amaranth) en op pad richting de wereldstad Loon op Zand. En wanneer u dacht dat winkelleegstand in grote steden een probleem is dan bent u nog nooit in Loon op Zand geweest. 1 supermarkt, 1 Kruidvat,  1 kapper, 1 makelaar, 1 slijter, 1 slager, 1 café-restaurant (altijd dicht op maandag), 1 Bruna of Primera of zo, 1 dameskledingzaak en 1 frietzaak (die van Camiel) en dat is het. Verder staan er een stuk of 10 winkels en horecazaken leeg, dus dat is een lekker druk en levendig centrum. Voor onze kids is het echter genoeg, want ze kunnen snoep en limonade kopen en zich vol eten met patat, frikadellen en/of ijs en dat doen ze met groot enthousiasme. Camiel zo geen spijt hebben van de twee uurtjes die hij open is geweest.

‘s-Middags spelen we levend kwartetten. Dat betekent vier ploegen die elk beginnen met 1 tennisbal, 1 afwasteiltje, 1 beker, etc. In totaal 8 voorwerpen en het doel is dat je een kwartet bij elkaar verzamelt in je eigen thuisgebied van 4 bij 4 meter. De rode groep met o.a. Julie, Patrick, Sven, Indyra, Jessie, Tobias, Pim en Justin speelt als een dolle en heeft op een gegeven moment 4 kwartetten. Daarop bedenken de heren dat ze moeten zorgen dat geen enkele andere groep ook 4 kwartetten kan halen want dan hebben ze gewonnen. En daar is een oplossing voor: zorgen dat de spullen zo verdeeld zijn dat de anderen geen kwartetten kunnen krijgen. Dus ze pikken bekers bij geel die ze bij blauw bezorgen, halen lepels op bij de ploeg zonder lintjes die ze naar geel brengen en zo gaat het verder. Hun eigen thuisgebied is behalve de 4 kwartetten helemaal leeg en wordt niet meer verdedigd, dus dat is ineens een raar spel. Ze winnen het dik, knap gespeeld!

Vervolgens het diner. Is weer een klapper, want we hebben niet alleen bloemkool maar ook broccoli. Dat opgeteld bij de patat van tussen de middag levert dat een echte feestdag op. Na dat feestmaal (met ook nog chocoladevla) gaan de oudste mannen en de dames van de groep net onder de oudsten buiten aan de slag met de afwas. Ze hebben aan tafel zitten klieren met water en mogen dat buiten gaan vervolgen. Dat doen ze met groot enthousiasme en wordt een groot schuimfestijn: in twee spoelbakken gaat een enorme fles afwasmiddel leeg en ze smeren het werkelijk overal bij elkaar. In het begin gaan Lisa en Jamie nog onverstoorbaar door met afwassen terwijl Frits tussendoor loopt met alles wat schoon is, maar het wordt steeds gekker. Uiteindelijk nemen Mika, Quirijn en Thijs het op tegen Caitlin, Lara en Lisa in een potje elkaar met natte theedoeken op de benen slaan. Mochten ze met wat blauwe plekken of rode striemen thuiskomen dan is dat omdat ze alle zes niet opgeven en lachend klap na klap ondergaan. Fenny staat er trouwens bovenop en je ziet haar denken “wanneer ik over een paar jaar 15 ben ga ik dat ook doen en Justin en Koen eens flink in elkaar rammen”. Na afloop komt Caitlin nog langs in een korte broek en ze zegt “moet je deze been zien, helemaal rood”. En een lol dat ze heeft. Verder kwam de hardste klap van Mika maar die werd door Quirijn opgevangen met zijn hand. Zijn vingers zitten er nog aan, maar hij heeft ook wel een fraai dansje gemaakt. Lisa haalt trouwens een andere truc uit. Ze roept ik stop ik stop en wanneer Thijs zich omkeert geeft ze hem toch een lel op zijn kuiten. Thijs is de enige in korte broek, dus die komt goed aan maar hij geeft geen krimp en lelt gewoon terug. Om het leed te verzachten: wij zijn nu eenmaal het land dat Rico Verhoeven als held heeft en uw kinderen speelden op die ene actie na fair en toen wij vinden dat het zat was stopten ze er gelijk mee.

Na de afwas gaan we het bos in voor het dierengeluidenspel. Lieke en Jill zijn daar de kip, alleen doet de kip niet mee dus ze kakelen zich een ongeluk zonder dat er iemand hun kant op komt. Verder is er een groepje met onder andere Karan en Matthijs. Dat heeft ook problemen. Om te beginnen heeft Karan zijn bril in het Kamphuis laten liggen. Is bewust, want wanneer je in het donker valt gaat je bril misschien wel kapot of kun je hem niet meer vinden, slim bedacht. Wel jammer dat hij nu niets ziet. Matthijs heeft een ander probleem: hij moet voorzichtig doen want hij heeft zijn pyamabroek al aan dus die moet niet vies worden. Verder lopen Hubert en Anthony als beesten door het bos. Anthony heeft aan het eind meer dan 3000 stappen op zijn stappenteller staan, dat betekent dat Jessie, Iris en Ashley zo’n 12.000 passen hebben gemaakt. Die hebben dus erg lekker geslapen. 

Terug naar het Kamphuis en dan gaan de oudsten weer weg voor dodende straal. De jongste jongens (Ajay, Jaiden en Sven) gaan douchen en naar een mannen-party. DJ Ajay zorgt voor muziek en zegt dat hij emmers nodig heeft wanneer er ook leuke meiden komen. Snapt u dat? Na enige uitleg ik wel: in die emmers moet water, de emmers moeten op de deur gezet en wanneer er een meisje naar binnen komt moet ze zo’n emmer water op haar hoofd krijgen. U begrijpt: het moet een echte mannen-party zijn en dus mogen er geen meisjes naar binnen. Na 3 minuten party zegt Hans “nou, mooi geweest, nu slapen” en hij loopt weg om een kwartiertje later te zien dat ze echt slapen. Zijn de mannen de volgende ochtend oprecht boos omdat ze geen mannenparty mochten houden.  

Bij de dodende straal blijken schuim en watergevechten hun tol te eisen, want de leiding die op de hoeken van het speelveld zit zien bijna niemand voorbij komen. De leiding moet dus zichzelf vermaken en doet dat met verve: Jerry en Petra verstoppen zich achter een bankje wanneer Daisy er aan komt en laten haar toch schrikken door wilde zwijnen na te doen. Daisy durft nooit meer een bos in denk ik. Verder hebben de jagers een vrije avond omdat er weinig wordt gelopen en veel in de hei wordt gelegen, is ook wel eens lekker.

Inmiddels is het dinsdagochtend. We gaan speurtocht lopen. Bij ons als leiding is de stemming uitgelaten, nu eens kijken hoe het humeur van onze kids is. Bij Julius slaat de vermoeidheid in ieder geval toe. Hij gaat met alleen maar meiden het bos in. Bij het verzamelen vraagt Renate “zo Julius, heb je je harem bij elkaar” waarop Julius door zijn haren veegt en zegt “ja hoor”. Een letter verschil maakt soms toch een groot verschil.

Tijdens de speurtocht (bedoeld als ochtendonderdeel) gaat er met groep 1, 2 en 3 iets mis in de route. Ze lopen zo gruwelijk verkeerd dat de groepen 5, 6 en 7 die daarna moeten vertrekken (groep 4 is dan ook al onderweg) besluiten eerst te lunchen voordat ze weg gaan. Zo wordt een ochtendonderdeel niet alleen een dagonderdeel, maar het geeft die groepen ook gelegenheid om enige tijd aan computer- en mediaeducatie te besteden. Ik weet nu in ieder geval hoe tinder werkt en ken de verleiders uit Temptation Island VIPS. Niet dat uw kinderen ineens actief zijn op tinder of zich hebben aangemeld voor temptation island, maar ik kan op mijn werk nu in ieder geval beter meepraten bij de koffiepraatjes.

De speurtocht zelf is verder prima. Goed weer, leuk rondje, prima opdrachten en naar wat ik hoor leuke groepjes. Tara en Lisanne hebben met verbijstering zitten kijken naar de leiding van hun groepje. Die hebben een half uur mee staan zingen en dansen met allerlei hits uit het verleden. Verder hebben ze wel heel meegezongen en meegesprongen met het door de groep zelf geschreven kamplied, dus eigenlijk zijn ze (gelukkig) net zo knettergek als de leiding is. Maar zelf zien ze dat misschien wel totaal anders.

Vindt u deze informatie onduidelijk? Wij geven graag een toelichting.

Geef het door aan de afzender wanneer deze e-mail niet voor u is en verwijder dit bericht.

Zaterdag

Loon op zand, we zijn er weer. Dit keer was de reis wat mij betreft lekker relaxed. Niet in een bus met bijna 50 gillende kinderen (alleen uw kind(eren) doet (doen) dat natuurlijk niet), maar lekker in de auto. Maar over de busreizigers kan ik dus niet zo veel vertellen, sorry daarvoor.

In Loon op Zand aangekomen zie ik als eerste een heleboel bloemkolen, kroppen sla, bruin brood en echte ongekookte aardappels. Klinkt misschien als een gruwelkamp, maar wees gerust want er staat ook wit brood, hagelslag, cola en snoep. En uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat er ook frietjes komen. Van de mannen uit mijn groep vanmiddag heb ik begrepen dat iedereen buiten Rotterdam-Zuid dankzij onze verslagen inmiddels wel weet dat dat bij ons patat heet, maar voor heel Rotterdam-Zuid: wees gerust, er komt ook patat.

Fons is er dit jaar niet bij. Die gaan we dus niet elke dag noemen. Verder zijn ook Tijn en Lucas niet mee, maar hun broers gelukkig wel. Kunnen we de verhalen van vorige jaren kopiëren en gewoon Oldenburg en Vastenhout laten staan. Kinderen die nog nooit mee zijn geweest hebben we ook, is ook leuk want dan hebben we weer iemand om in een paashaaspak te hijsen. Of is dat een ander kamp?

‘s-middags gaan we het bos in voor een oertocht. Ik mag echt met een leuke groep op stap. Leuk maar kansloos, want ik heb Quirijn in de groep. En iedereen weet dat de groep met Quirijn altijd verliest. Dat zegt hij trouwens zelf, dus ik durf dat best te tikken. Verder zit er een opdracht in waarbij je dieren moet jagen door er een bal tegenaan te gooien. Ter geruststelling, dit zijn geen levende maar pluchen dieren. Tijdens dat spel gooit Fenna die voor het eerst mee is meer punten dan haar grote broer Julius die al jaren meegaat. Daar kan ze dus mooi mee naar huis.

Tijdens de oertocht blijkt een aantal kaartjes uit het bos gehaald te zijn. Eerst denk je dat is naar, maar even later snap je het ook wel. Want het zijn kaartjes met daarop een foto van Dennis in een holbewonersvelletje. En zo’n foto wil toch elke vrouw van 24 en ouder hebben denken wij. Het is de dievegges daarmee vergeven dat de meeste groepen de weg kwijtraken.

Verder zit er boogschieten in het programma. Voor de jongsten is er een kleine boog, voor de ouderen een grote. Ajay en Jayden horen bij de jongsten maar vinden die kleine boog maar niets. Ze pakken dus de grote boog. Schot 1 komt nog niet halverwege, schot 2 haalt het bij lange na niet, schot 3 valt gewoon omlaag en schot 4 komt in de 8 punten. Topschot dus want je kunt maximaal 10 punten halen en groot feest bij deze mannen. Hun week kan al niet meer kapot.

We eten per groep soep met tosti’s. Daarna moet elke groep voor zichzelf afwassen. Nadat de laatste groep heeft gegeten en aan de afwas is gegaan komt Petra aan de leiding van die groep melden “gaat niet helemaal goed, er staat en lief blond meisje in haar eentje bij de afwas”. Die leiding staat op en loopt naar de afwasspoelbak waar Fenny in haar eentje staat. Hij zegt “joh, ik hoor dat hier een lief blond meisje in haar eentje af staat te wassen, heb je die gezien”, waarop Fenny in het rond kijkt en zegt “nou, nee hoor, ik sta hier alleen”. Echt geweldig die kinderen.

Luna vraagt bijvoorbeeld aan Mathijs hoe oud hij is want je moet 10 zijn om ergens aan mee te doen. Antwoord Mathijs direct met “8”, waarbij hij zich bedenkt dat dat niet helemaal het juiste antwoord is. Hij roept er dus achteraan “eh, nee, 11”. Maar ja, dat gelooft Luna niet meer, een fout die Mathijs niet snel meer gaat maken denken wij.

Dilayda loopt richting jongensslaapzalen. 10 man van de leiding roept “ho ho, daar mag je niet naar binnen”. Begint ze bij de deuropening “Elise, Elise” naar binnen te roepen. Maar geen Elise die naar buiten komt. Kan komen doordat ze niet hard genoeg roept, maar kan ook komen doordat we helemaal geen Elise bij ons hebben.

Na het eten gaan we via een fantastische tijdmachine terug in de tijd voor een ren-je-rot-terug-in-de-tijd-spel. Zonder Martin Brozius, dat is jammer, maar verder doet het zeker niet onder voor dat spel. In het donker rennen allemaal setjes van 2 kinderen (en Joshua omdat we een oneven aantal kinderen hebben) door het bos om vragen te beantwoorden. Jill komt samen met Esmeray het meeste voorbij, maar dat kan ook komen omdat Esmeray lampjes in haar schoenen heeft en die vallen wel heel erg op.

Morgen meer over dat spel, nu is het even uitblazen na het in bed krijgen van de jongste jongens. Die liggen al een poosje te slapen en ik zit nu in een soort van omgekeerde wereld: de leiding zit buiten te lachen en te doen en ik zit in de keuken met Tobias en Julius een kopje thee te drinken. Stelletje ouwe lullen bij elke dus, ik hoop dat ze snel naar bed gaan want dan kan ik dat ook doen. Maar ze zijn wel gezellig.

Vindt u deze informatie onduidelijk? Wij geven graag een toelichting.

Geef het door aan de afzender wanneer deze e-mail niet voor u is en verwijder dit bericht.

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Dennis